In hoge golven zwemmen, springen, duiken. Me ondersteboven laten gooien en weer aan laten spoelen en dan opnieuw de golven in rennen. Nergens ben ik zo gelukkig als in zee! Die ervaring probeerde ik te vangen in
mijn reis-journal, terwijl ik luisterde naar de geluiden van de zee.
Eenmaal thuis bleek het nog fijner om diezelfde golfbeweging met wit krijt groot te maken op aquarelpapier.
Ik maakte het papier goed nat en gooide ik er vanaf een halve meter hoogte wat ecoline in en liet het allemaal in elkaar overvloeien. Dat vind ik superfijn als ik in een wat waterige bui ben.
Nog een beetje zout erop en dan maar zien wat er wil ontstaan...
Wow! Het ene na het andere visje zwom naar de oppervlakte! In hun koppies kon ik al die door elkaar zwemmende emoties uitdrukken, waar ik op dat moment geen woorden voor had.
Dat luchtte op en het resulteerde ook nog eens in een kunstwerk waar ik blij van word. Ik blijf er naar kijken en elke dag ontdek ik weer nieuwe visjes.
Hoe wordt het nog beter dan dat?
Nou...
met een nog heel pril idee om in de toekomst een weekend intuïtief schilderen aan zee te organiseren.
Lijkt jou dat leuk? Laat het me weten en zet jezelf vrijblijvend op de wachtlijst.
Dan weet ik of er animo voor is en ben jij meteen de eerste die ik mail als het zover is.
ecoline en krijt
krachtdier: vis en schildpad
